در خط فوق دو خصوصیت برای تگ uses-feature تعریف و تمجید گردیده. اولین name که نام خصوصیت و قابلیت و امکان آیتم نیاز را نشان میدهد و دومین الزامی بودن یا این که نبودنِ وجود آن را گزینش مینماید.
نام android.hardware.camera نشان دهنده این میباشد که برنامه ما به وجود سخت افزار دوربین نیازمند بوده و نصیب دوم یعنی required مقدار آن true میباشد؛ بدین مضمون که وجود این امکان الزامی میباشد. به این ترتیب اپلیکیشنی که ما در گوگل پلی منتشر کردهایم صرفا برای آن دسته از کاربرانی اکران داده خواهد شد که دیوایس آن ها دارای دوربین باشد. ولی طراحی اپلیکیشن در مشهد در صورتیکه که نصیب دوم false باشد در معنای غیر الزامی بودن این قابلیت و امکان میباشد. یعنی در قسمتی از برنامهی ما از دوربین به کارگیری می شود ولی الزامی نیست و بدون وجود مشقت بار افزار دوربین هم میتوان از تجهیزات برنامه به کار گرفت که دراینموقعیت اپلیکیشن ما هم در نتیجه ها جستجوی این جور از یوزرها اکران داده خواهد شد.برای نمونه قصد تکثیر یک برنامه انتقال فولدر در مارکت گوگل پلی را دارم. این برنامه از طریق Wifi و Bluetooth قابلیت و امکان به اشتراک گذاری پوشه را فی مابین دستگاههای مختلف فراهم مینماید. با اضافه کردن خط فوق به مانیفست پروژه، به گوگل پلی اعلام میکنم برنامه اینجانب نیاز به قابلیت و امکان بلوتوث دارااست ولی الزامی در کار نیست و مایلم برنامه اینجانب به کاربرانی که دستگاه اندرویدیشان خصوصیت بلوتوث را ندارد نیز اکران داده شود و بتوانند آن را روی دیوایس خویش نصب نمایند. در این موقعیت به کارگیری کننده میتواند تنها از وای فای برای انتقال فایل به کارگیری نماید.
نکته: تگ uses-feature را با uses-permission غلط نگیرید. uses-permission برای دریافت کردن حق دسترسی از به کارگیری کننده به کارگیری میگردد در حالی که uses-feature صرفا برای اکران یا این که عدم اکران اپ در لیست برنامههای Google Play روی دیوایسها کاربرد دارد و دستگاه اندرویدی هنگام نصب اپلیکیشن این موارد را بازنگری نمینماید.
خصوصیتهای مالامال کاربرد در تگ uses-feature
درپی یکسری دیگر از پرکاربردترین خصوصیتهای اندروید که قابل تعریفوتمجید در تگ uses-feature می باشند را معرفی میکنم: