مهمترین دلیلی که اینجانب بسیار زیاد گویش اپلیکیشن نویسی پاسکال را طراحی اپلیکیشن در مشهد دوست داشتم این بود که کدهای اینجانب به طور واژه ای بودند و به لحاظ می رسید که سینتکس این لهجه به نوعی نا مفهوم بود، از جمله از قطعه کد تحت:
if … then begin … end else … end
به مکان:
if (…) { … } else { … }
در لهجه اپلیکیشن نویسی سی و گویش های شبیه استعمال میشد. جاری ساختن بعضا از امور در لهجه اپلیکیشن نویسی پاسکال بسیار دشوار بود و اجرا به عبارتی امور در سی شل خیس بود. البته نکته ای که وجود داشت این بود که اینجانب با استارت فعالیت کردن با لهجه سی به عبارتی اشتباهاتی را مرتکب شدم که درباره گویش پاسکال مرتکب گردیده بودم، از جمله نقطه نهایی آرایه ها همچنان برای اینجانب اشتباه ساز بود. این سیرتکامل ایرادات در بالا اکران داده نمیشوند اما بر روی اجرای کد اینجانب اثر می گذاشتند. خوشبختانه اینجانب دیگر در فضا batch اپ نویسی نکردم و بعد نیز ابزارهای فوق العاده ای برای دیباگ کردن بوجود آمد، در آن مجال گویش اپ نویسی سی به اینجانب انعطاف پذیری بیش تر از حدی داده بود.